Hayat bir mücadele, var olma çabası ve koşuşturmayla  geçerken kimilerimiz bencilleşiyor kimilerimiz paylaşımın, sevginin, sevmenin yardımlaşmanın önemini daha iyi anlıyoruz.

Her deneyim bir şeyler öğretiyor insana.

Ben ilk yazımda bunu daha iyi anladım, insanlık için en majör konuyu ele aldığım, ‘kadına şiddette adalet’. Özellikle bu atıl dönemde kadına şiddetin istatistiklere bakınca arttığını gördüğüm için naçizane ses olmak istedim.

Olumlu geri dönüşler, diğer şehirlerden gelen  destek  telefonları, beni çok mutlu etti bir olma birlik olma duygusunun önemini bir kez daha anlattı gösterdi bana.

Tanımadığım görmediğim birinin daha iyi olmam ve başka konulara değinebilmem  için ufkumu açma çabası derine bakınca o kadar önemli ki, birini eleştirmek yermek çok kolaydır fakat çabasını görüp destek olmak takdir etmek zordur. Fark ettim çevrem de böyle insanlar yok denecek kadar az işte bu yüzden içim de umutlar çoğalıyor.

Bu durum bana ubuntu felsefesini hatırlatıyor, geleneksel Afrika anlayışı olarak da  bilinir. Ubuntu başkalarının yeteneklerini tehdit olarak görmez, bütün bir parçası olduğunu kabul eder.

Özgüveni vardır, kendisi dışında biri ezildiğinde hor görüldüğünde kendisi de öyle hisseder…

Sosyal hayatımızda bir rehber olarak da görebiliriz ubuntu felsefeini. Ben biz olunca benim, bu cümlenin gücünü tam anlamıyla hissettiğiniz zaman güçlü olursunuz.

Her insanın ötekine ihtiyacı olduğu kozmik  bir düzen.

İnsanlığımız diğer canlılara nasıl davrandığımızla şekillenir. Başka insanların ruhunu, benliğini anlayamadığımızda sadece insanlıktan çıkmakla kalmaz kendi insanlığımızı, özümüzü de kaybederiz.

Bencilik insanın ruhu körelten çürüten bir oluşum, birine yardım etme destek olma hazzı çok başkadır. Paylaşmanın hoşgörünün olduğu bir dünyada  bir çok sıkıntı çözülür. Bunun bilincinde olmak benliğinizde hissetmek çok şey kazandırır.

 ‘Hızlı gitmek istiyorsan yalnız git, uzağa gitmek istiyorsan birlikte git’.